నిన్ను మరచిపోవడానికి ప్రయత్నించిన ప్రతిక్షణం
మరో వేయిసార్లు నిన్ను మళ్ళీ నాకు గుర్తు చేస్తుంది ...
తీరం నుంచి ఎంత దూరం పరిగెత్తినా, మరుక్షణం
సముద్రం ఎదురుగా నిలిచి మరీ నన్ను పలకరిస్తుంది ...
కళ్ళని, కన్నీళ్లను సృష్టించిన విధాత తానే సృష్టించిన హృదయాన్ని మాత్రం ఎలా మరిచాడో ...
ఇప్పుడే విచ్చుకున్న చిన్ని కళ్ళనీ, అందులోని అందమైన కలల్నీ కొండ అంచుపైనుంచి మరి కిందకి కర్కశంగా ఎలా విడిచాడో ...
నా కళ్ళలోంచి కన్నీటి వర్షం కురుస్తున్నా ఈ గుండె మంట అరదెందుకో ...
అనుబంధాలు అను బంధాల్ని తెంపేసినా కాలం ఆకలి ఇంకా తీరదెందుకో ...
గాయపడిన హృదయం సాక్షిగా నేనో క్షతగాత్రుడను ...
జ్ఞాపకాలుతున్న ఈ పూలతోటలో ఓ క్షణమాత్రుడను ...
- సూర్య